divan edebiyatı nazım biçimleri ne demek?

Divan edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu'nda 14. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar hâkim olan edebiyat türüdür. Divan edebiyatı nazım biçimleri, şiirleri şekillendirmek için kullanılan yapısal unsurlardan oluşur.

1. Gazel: En yaygın kullanılan nazım biçimlerinden biridir ve konusu aşk, doğa, ölüm gibi konuları işler. Nazım beyitleri 5+2 heceli dizelerden oluşur.

2. Kaside: Daha uzun ve resmi bir nazım biçimidir ve övgü, aşk, doğa gibi konuları işler. Nazım beyitleri 5+2 heceli dizelerden oluşur.

3. Mesnevi: Hikaye anlatmak için kullanılan bir nazım biçimidir ve nazım beyitleri 11 heceli olabilir. Dört uyak düzeni kullanılır.

4. Müstezat: Şiirin son beyitlerinde tekrar eden bir kelime veya ifade kullanarak yapılmış kadın ve erkekler için uygun olan şiir türüdür.

5. Terkib-i Bent: Çoklu yazarlı olan bir nazım biçimidir. Her şairin yazdığı bir gazel, kaside veya rubai bir araya gelerek oluşturulmuştur.

6. Rubai: Her dizede 4 hece çifti olan bir nazım biçimidir ve özdeyişleri ve atasözlerini anlatmak için kullanılır.

Divan edebiyatının farklı nazım biçimlerinin kullanımı, şairin kişisel tercihine bağlıdır ve her tür, farklı bir konu, ritim ve hissiyatı ifade eder.